Londen is een oude naam, die al in de eerste eeuw voor Christus werd gedemonstreerd, meestal in de Latinised vorm London; met de hand geschreven Romeinse tabletten die in de stad zijn teruggevonden en afkomstig zijn van AD 65/70-80, bevatten bijvoorbeeld het woord Londen ("in Londen").

In de loop der jaren heeft de naam veel mythiciserende verklaringen getrokken. Het vroegste bewijs staat in Geoffrey van Monmouth's Historia Regum Britanniae, geschreven rond 1136. Het was zo dat de naam afkomstig was van een vermeende koning Lud, die de stad zou hebben overgenomen en Kaerlud zou hebben genoemd.

Bij moderne wetenschappelijke analyses van de benaming moet rekening worden gehouden met de oorsprong van de verschillende vormen die in de vroege bronnen voorkomen: Latijn (gewoonlijk Londen), Oud Engels (gewoonlijk Lunden), en Welsh (gewoonlijk Llundein), met verwijzing naar de bekende ontwikkelingen in de tijd van geluiden in die verschillende talen. Overeengekomen wordt dat de naam uit Common Brythonic in deze talen kwam; het recente werk neigt om de verloren Keltische vorm van de naam als *London of iets gelijkaardigs te reconstrueren. Dit werd aangepast in het Latijn als Londen en geleend in het Oude Engels, de voorouder-taal van het Engels.

De toponie van de Common Brythonic-vorm is veel besproken. Een opvallende verklaring was het argument van Richard Coates uit 1998 dat de naam afgeleid is van pre-Celtic Old European *(p)lowonida, wat betekent "rivier te breed om ford te zijn". Coates suggereerde dat dit een naam was voor het deel van de Thames dat door Londen stroomt; uit dit alles kreeg de nederzetting de Keltische vorm van de naam * Lowonidonjon. De meeste werkzaamheden hebben echter een Keltische oorsprong voor de naam geaccepteerd en recente studies hebben een voorkeur uitgesproken voor een verklaring naar het voorbeeld van een Keltisch derivaat van een Proto-Indo-Europese wortel * ^lendh- ("gootsteen, reden om te zinken"), in combinatie met het Celtische suffix *-injo- of *-onjo- (gebruikt om plaatsnamen te vormen). Peter Schrijver heeft op deze gronden specifiek gesuggereerd dat de naam oorspronkelijk betekende "plaats waar de overstromingen (periodiek, getijdenachtig)".

Tot 1889 was de naam "Londen" officieel van toepassing op de Londense City, maar sindsdien heeft hij ook verwezen naar het graafschap Londen en Greater London.

schriftelijk. - (EN) "Londen" is af en toe collectief gecontracteerd als "LDN". Dit gebruik komt voort uit de SMS-taal en wordt vaak aangetroffen in een profiel van een gebruiker van sociale media dat een alias of handvat achterlaat.

Voorgeschiedenis

In 1993 werden de overblijfselen van een brug uit de Bronstijd gevonden in de zuidelijke oever, stroomopwaarts van de Vauxhall Bridge. Deze brug of kruiste de Theems of bereikte een nu verloren eiland daarin. Twee van die timmers waren radiocarbon gedateerd tussen 1750 voor Christus en 1285 voor Christus.

In 2010 werden de fundamenten van een grote houtstructuur, gedateerd tussen 4800 voor Christus en 4500 voor Christus, gevonden op de zuidoever van de Thames, stroomafwaarts van de Vauxhall Bridge. De functie van de mesolithische structuur is niet bekend. Beide structuren bevinden zich aan de zuidkust waar de rivier de Effra naar de Theems stroomt.

Roman London

In 1300 was de stad nog steeds opgesloten in de Romeinse muren.

Hoewel er aanwijzingen zijn dat de Brythonische nederzettingen in het gebied verspreid zijn, werd de eerste belangrijke nederzetting door de Romeinen ongeveer vier jaar na de invasie van AD 43 opgericht. Dit duurde slechts tot rond AD 61, toen de Iceni-stam onder leiding van koningin Boudica het bestormde en de nederzetting op de grond verbrandde. De volgende, zwaar geplande, incarnatie van Londenaars bloeide, en het verving Colchester als hoofdstad van de Romeinse provincie Britannia in 100. Op het hoogtepunt van de 2e eeuw had Roman Londen een bevolking van ongeveer 60.000 mensen.

Anglo-Saxon en Viking period London

Met de ineenstorting van het Romeinse bewind in de vroege 5e eeuw, hield Londen op een hoofdstad te zijn, en de afgeroomde Londense stad werd effectief verlaten, hoewel de Romeinse beschaving in het gebied van de St Martin-in-the-Fields bleef tot ongeveer 450. Vanaf ongeveer 500 ontwikkelde een Anglo-Saxon-nederzetting, bekend als Lundenwic, zich iets ten westen van de oude Romeinse stad. Ongeveer 680 jaar later was de stad in een grote haven teruggekeerd, hoewel er weinig bewijs is van grootschalige productie. Vanaf de jaren 820 leidde de herhaalde aanvallen van Viking tot een achteruitgang. Drie worden geregistreerd; de 851 en 886 slaagden erin , terwijl de laatste in 994 werd teruggedraaid .

De belegering van Londen in 1471 in Lancastrië wordt aangevallen door een Yorkistische sally

De Vikingen richtten Danelaw op een groot deel van Oost- en Noord-Engeland; de grens reikte ruwweg van Londen naar Chester. Het was een gebied van politieke en geografische controle dat werd opgelegd door de Viking-invallen die formeel werden goedgekeurd door de Deense krijgsheer, Guthrum en de koning Alfred de Grote van de West-Saxon in 886. De Anglo-Saxon Chronicle registreerde dat Alfred Londen in 886 'opnieuw' maakte. Uit archeologisch onderzoek blijkt dat dit gepaard ging met het opgeven van Lundenwic en het weer op gang brengen van het leven en de handel binnen de oude Romeinse muren. Londen groeide vervolgens langzaam tot ongeveer 950, waarna de activiteit dramatisch toenam.

In de 11e eeuw was Londen meer dan de grootste stad in Engeland. Westminster Abbey, herbouwd in de Romaanse stijl door koning Edward the Confessor, was een van de kleinste kerken in Europa. Winchester was voorheen de hoofdstad van Engeland, maar van toen af aan werd Londen het belangrijkste forum voor buitenlandse handelaren en de basis voor defensie in tijden van oorlog. Volgens Frank Stenton: "Het had de middelen, en het was een snelle ontwikkeling van de waardigheid en het politieke zelfbewustzijn die passen bij een nationale hoofdstad."

Middeleeuwen

Westminster Abbey, zoals te zien is in dit schilderij (van Canaletto, 1749), is een werelderfgoedgebied en een van de oudste en belangrijkste gebouwen van Londen.

Na het winnen van de Slag op Hastings, werd William, Duke of Normandy, koning van Engeland in de onlangs voltooide Westminster Abbey op Kerstdag 1066. William bouwde de Tower van Londen, de eerste van de vele Norman-kastelen in Engeland die in steen worden herbouwd, in de zuidoostelijke hoek van de stad, om de inheemse bewoners te intimideren. In 1097 begon William II het gebouw van Westminster Hall, dicht bij de abbey van dezelfde naam. De hal werd de basis van een nieuw paleis van Westminster.

In de 12e eeuw groeiden de instellingen van de centrale overheid, die tot nu toe het koninklijke Engelse hof begeleid hadden toen het over het land bewoog, in grootte en verfijning en werden steeds meer in één plaats gefixeerd. Voor de meeste doeleinden was dit Westminster, hoewel de koninklijke schatkist, die uit Winchester was verhuisd, in de toren kwam rusten. Terwijl de Stad Westminster zich in overheidstermen tot een echt kapitaal ontwikkelde, bleef haar onderscheiden buurland, de City of London, de grootste stad en het belangrijkste commerciële centrum van Engeland, en bloeide het onder haar eigen unieke bestuur, de Corporation of London. In 1100 bedroeg de bevolking ongeveer 18.000 mensen; in 1300 was het tot bijna 100.000 gestegen . De zwarte dood in het midden van de 14de eeuw, toen Londen bijna een derde van zijn bevolking verloor, kwam tot een ramp. In 1381 stond Londen centraal in de opstand van de boeren.

Londen was ook een centrum van de joodse bevolking van Engeland voor hun uitzetting door Edward I in 1290. In 1990 vond er geweld tegen joden plaats, nadat er geruchten waren dat de nieuwe koning opdracht had gegeven tot een bloedbad nadat ze zich bij zijn kroning hadden getoond. In 1264, tijdens de Tweede Baronenoorlog, hebben de rebellen van Simon de Montfort 500 joden gedood toen ze probeerden de staat van schuld in beslag te nemen.

Vroeg modern

Kaart van Londen in 1593. Er is maar één brug over de Theems, maar delen van Southwark aan de zuidkust van de rivier zijn ontwikkeld.

Tijdens de Tudor-periode leidde de Hervorming tot een geleidelijke verschuiving naar protestantse bewegingen, en veel Londense bezittingen gingen van de kerk over naar particulier eigendom, wat de handel en de handel in de stad versnelde. In 1475 heeft de Hanseatic League zijn belangrijkste handelsbasis (kontor) in Engeland in Londen opgericht, de Stalhof of Steelyard. Het bestond tot 1853, toen de Hanzesteden Lübeck, Bremen en Hamburg het terrein verkochten aan de Zuid-Oosterse spoorweg. Woolen doek werd van de 14e tot de 15e eeuw Londen naar de nabijgelegen oevers van de Lage Landen verscheept, waar het als onmisbaar werd beschouwd.

Maar het bereik van de Engelse maritieme onderneming reikte nauwelijks verder dan de zeeën van Noordwest-Europa. De commerciële route naar Italië en de Middellandse Zee ligt gewoonlijk door Antwerpen en over de Alpen; alle schepen die door de Straat van Gibraltar naar of vanuit Engeland varen, waarschijnlijk Italiaans of Ragusan zijn. Toen Nederland in januari 1565 opnieuw werd opengesteld voor de Engelse scheepvaart, leidde dit tot een sterke uitbarsting van commerciële activiteiten. De Royal Exchange werd opgericht. Mercantilism groeide, en monopolistische handelsmaatschappijen zoals de East India Company werden opgericht, met handel die zich uitbreidde naar de Nieuwe Wereld. Londen werd de belangrijkste Noordzeehaven, met migranten uit Engeland en daarbuiten. De populatie steeg van naar schatting 50.000 in 1530 tot ongeveer 225.000 in 1605.

In de 16de eeuw woonden William Shakespeare en zijn tegenstanders in Londen in een tijd van vijandigheid tegen de ontwikkeling van het theater. Tegen het einde van de Tudor-periode in 1603 was Londen nog steeds erg compact. Op 5 november 1605 werd James I vermoord in Westminster, in het Gunkruit Plot.

In 1637 probeerde de regering van Charles I het bestuur in het Londense gebied te hervormen. Het plan riep de gemeente op om haar jurisdictie en bestuur uit te breiden tot de gebieden die zich in de stad uitbreiden. Toen de Kroon een poging deed om de vrijheden van Londen te verminderen, een gebrek aan belangstelling om deze extra gebieden te beheren, of een bezorgdheid van de stadsgijzelaars over het feit dat zij de macht moesten delen, weigerde de Corporation. Later "De Grote Weigering" genoemd, blijft dit besluit grotendeels verantwoordelijk voor de unieke regeringsstatus van de Stad.

Vertue's plan uit 1738 van de communicatielijnen, gebouwd tijdens de Engelse burgeroorlog

In de Engelse burgeroorlog steunde de meerderheid van de Londenaren de parlementaire zaak. Na een eerste stap van de Royalisten in 1642, culminerend in de gevechten van Brentford en Turnham Green, werd Londen omringd door een verdedigingsmuur die bekend staat als de communicatielijnen. De lijnen werden gebouwd door maximaal 20.000 mensen en werden binnen twee maanden voltooid. De bewijzen voldeden niet aan hun enige test toen het New Model Army in 1647 Londen binnenkwam, en ze werden in datzelfde jaar door het Parlement op peil gehouden.

Londen werd in het begin van de 17e eeuw geteisterd door een ziekte, die culmineerde in de Grote Plague van 1665-1666, die tot 100.000 mensen of een vijfde van de bevolking doodde.

De grote brand in Londen verwoestte veel delen van de stad in 1666.

De Grote Brand in Londen brak uit in 1666 in Pudding Lane in de stad en vloog snel door de houten gebouwen. De wederopbouw nam meer dan tien jaar in beslag en stond onder toezicht van Robert Hooke als onderzoeker van Londen. In 1708 werd Christopher Wren's meesterwerk voltooid. In het Georgische tijdperk werden in het westen nieuwe districten als Mayfair gevormd. Nieuwe bruggen over de Theems bevorderden de ontwikkeling in Zuid-Londen. In het oosten breidde de haven van Londen zich stroomafwaarts uit. De ontwikkeling van Londen als internationaal financieel centrum verviel voor een groot deel van de jaren 1700.

In 1762 verwierf George III Buckingham House en het werd de komende 75 jaar uitgebreid. In de 18e eeuw werd Londen door de misdaad achtervolgd, en de Bow Street Runners werden in 1750 opgericht als professionele politiemacht. In totaal werden meer dan 200 strafbare feiten, waaronder lichte diefstal, met de dood bestraft. De meeste kinderen die in de stad zijn geboren, stierven voordat ze hun derde verjaardag bereikten.

Bekijk de Royal Exchange in de City of London in 1886

Het koffiehuis werd een populaire plaats om te debatteren over ideeën, met een groeiende geletterdheid en de ontwikkeling van de drukpers, die het nieuws op grote schaal ter beschikking stelt; Fleet Street werd het centrum van de Britse pers. Na de invasie van Amsterdam door Napoleontische legers, verplaatsten veel financiers zich naar Londen, vooral een grote joodse gemeenschap, en de eerste internationale kwestie in Londen werd in 1817 geregeld. Rond dezelfde tijd werd de Royal Navy de wereldleider op het gebied van de oorlogsvloot, die een ernstige afschrikking vormde voor potentiële economische tegenstanders van het Verenigd Koninkrijk. De intrekking van de wetten van Corn in 1846 was specifiek gericht op het verzwakken van de Nederlandse economische macht. Toen trok Londen Amsterdam in als het toonaangevende internationale financiële centrum. In 1888 kwam Londen thuis in een serie moorden door een man die alleen bekend staat als Jack the Ripper en het is sindsdien een van de beroemdste onopgeloste mysteries ter wereld geworden.

Volgens Samuel Johnson:

Je vindt helemaal geen intellectueel man die bereid is Londen te verlaten. Nee, meneer, als een man genoeg van Londen is, is hij moe van het leven. Want er is in Londen alles wat het leven zich kan veroorloven.

— Samuel Johnson, 1777

Laatst modern en modern

Londen was de grootste stad ter wereld van c.1831 tot 1925, met een bevolkingsdichtheid van 325 mensen per hectare. De overvolle omstandigheden in Londen leidden tot cholera-epidemieën, die 14.000 levens kostten in 1848 en 6.000 in 1866. De toenemende verkeersopstoppingen hebben geleid tot de aanleg van het eerste lokale stedelijke spoorwegnet ter wereld. De Metropolitan Board of Works houdt toezicht op de uitbreiding van de infrastructuur in de hoofdstad en in een aantal omliggende provincies; het werd in 1889 afgeschaft toen de graafschapsraad van Londen werd opgericht uit die gebieden van de graafschappen rond de hoofdstad.

Britse vrijwilligers rekruteren in Londen, augustus 1914, tijdens de Eerste Wereldoorlog

Een gebombardeerde Londense straat tijdens de Tweede Wereldoorlog in Blitz

Londen werd door de Duitsers gebombardeerd tijdens de Eerste Wereldoorlog, en tijdens de Tweede Wereldoorlog doodden de Blitz en andere bomaanslagen van de Duitse Luftwaffe meer dan 30.000 Londenaren, waardoor grote delen van huizen en andere gebouwen in de stad werden verwoest.

Onmiddellijk na de oorlog werden de Olympische zomerspelen van 1948 gehouden in het oorspronkelijke Wembleystadion, op een moment dat Londen nog steeds aan het herstellen was van de oorlog. Vanaf de jaren veertig werd Londen de thuisbasis van veel immigranten, voornamelijk uit landen van het Gemenebest zoals Jamaica, India, Bangladesh en Pakistan, waardoor Londen een van de meest uiteenlopende steden ter wereld werd. In 1951 werd het Britse Festival gehouden op de Zuidbank. De Grote Mog van 1952 leidde tot de Clean Air Act van 1956, die een einde maakte aan de "pea soup fogs" waarvoor Londen berucht was.

Hoofdzakelijk vanaf het midden van de jaren '60 werd Londen een centrum voor de wereldwijde jeugdcultuur, zoals de Swinging London subcultuur geassocieerd met de King's Road, Chelsea en Carnaby Street. De rol van trendsetter werd tijdens het punktijdperk nieuw leven ingeblazen. In 1965 werden de politieke grenzen van Londen verruimd om rekening te houden met de groei van het stedelijk gebied en werd een nieuwe Raad van Groot-Londen opgericht. Tijdens de Troubles in Noord-Ierland werd Londen twee decennia lang blootgesteld aan bombardementen door het Voorlopige Ierse Republikeinse Leger, te beginnen met de bomaanslag op de oude Bailey in 1973. Raciale ongelijkheid werd in 1981 benadrukt door de opstand van Brixton.

De Londense bevolking nam in de decennia na de Tweede Wereldoorlog gestaag af, van een geschatte piek van 8,6 miljoen in 1939 tot ongeveer 6,8 miljoen in de jaren tachtig. De belangrijkste havens voor Londen gingen stroomafwaarts naar Felixstowe en Tilbury, waarbij het Londense Docklands gebied een focus werd voor regeneratie, met inbegrip van de ontwikkeling van de Canarische Eilanden. Dit werd bevestigd door de steeds belangrijker wordende rol van Londen als belangrijk internationaal financieel centrum in de jaren tachtig. De Thames Barrier werd in de jaren tachtig voltooid om Londen te beschermen tegen de vloedgolf in de Noordzee.

In 1986 werd de Greater London Council afgeschaft, die Londen zonder centraal bestuur verliet tot 2000, toen de regering in Londen werd hersteld, met de oprichting van de Greater London Authority. Om het begin van de 21ste eeuw te vieren, werden de Millennium Dome, London Eye en Millennium Bridge gebouwd. Op 6 juli 2005 werd Londen de Olympische zomerspelen van 2012 gegund, waardoor Londen de eerste stad was die de Olympische Spelen driemaal organiseerde. Op 7 juli 2005 werden drie Londense ondergrondse treinen en een dubbeldeksbus gebombardeerd in een reeks terroristische aanslagen.

In 2008 noemde Time Londen naast New York City en Hong Kong als Nylonkong, die het als de drie meest invloedrijke wereldsteden ter wereld bestempelde. In januari 2015 werd de bevolking van Greater London geschat op 8,63 miljoen, het hoogste niveau sinds 1939. Tijdens het referendum in Brexit in 2016 besloot het Verenigd Koninkrijk als geheel de Europese Unie te verlaten, maar een meerderheid van de kiesdistricten in Londen stemde ervoor om in de EU te blijven.

Lagere overheid

Het bestuur van Londen bestaat uit twee niveaus: een landelijk, strategisch en lokaal niveau. Het bestuur in de hele stad wordt gecoördineerd door de Greater London Authority (GLA), terwijl het lokaal bestuur wordt uitgevoerd door 33 kleinere overheden. De GLA bestaat uit twee gekozen componenten: de burgemeester van Londen, die uitvoerende bevoegdheden heeft, en de Londense Assemblee, die de besluiten van de burgemeester onderzoekt en elk jaar de begrotingsvoorstellen van de burgemeester kan aanvaarden of verwerpen. Het hoofdkwartier van de GLA is het stadhuis, Southwark. De burgemeester is sinds 2016 Sadiq Khan, de eerste islamitische burgemeester van een grote westerse hoofdstad. De wettelijke planningsstrategie van de burgemeester wordt gepubliceerd als het Londense plan, dat in 2011 voor het laatst is herzien. De gemeenten zijn de gemeenten van de 32 Londense wijken en de City of London Corporation. Zij zijn verantwoordelijk voor de meeste lokale diensten, zoals lokale planning, scholen, sociale diensten, lokale wegen en vuilnisophaaldiensten. Bepaalde functies, zoals afvalbeheer, worden door middel van gemeenschappelijke regelingen vervuld. In de periode 2009-2010 bedroegen de gezamenlijke inkomstenuitgaven van de Londense raden en de GLA iets meer dan 22 miljard pond (14,7 miljard pond voor de gemeenten en 7,4 miljard pond voor de GLA).

De Londense brandweer is de wettelijke brandweer en reddingsdienst voor Greater London. Het wordt geleid door de Londense Autoriteit voor brandbestrijding en noodplannen en is de op twee na grootste brandweer ter wereld. De ambulancediensten van de National Health Service worden verleend door de Londense Ambulance Service (LAS) NHS Trust, de grootste hulpverleningsdienst van de ambulances voor vrijetijdsgebruik ter wereld. De London Air Ambulance-liefdadigheidsinstelling werkt indien nodig samen met de LAS. Hare Majesteit's kustwacht en het Royal National Lifeboot Institution opereren op de rivier de Thames, die onder de jurisdictie valt van de Londense havenautoriteit van Teddington Lock tot de zee.

Nationale overheid

Londen is de zetel van de regering van het Verenigd Koninkrijk. Veel regeringsdepartementen, evenals de woonplaats van de premier op 10 Downing Street, zijn dicht bij het Paleis van Westminster, met name in Whitehall. Er zijn 73 parlementsleden uit Londen, gekozen uit lokale parlementaire kiesdistricten in het nationale parlement. Sinds december 2019 zijn 49 leden van de Labourpartij, 21 conservatieven en drie liberaal-democraten. De ministeriële post van minister van Londen werd in 1994 opgericht. De huidige minister van Londen is Paul Scully MP.

Politiek en criminaliteit

De politie in Greater London, met uitzondering van de Londense City, wordt verzorgd door de politie van Metropolitan, onder toezicht van de burgemeester via het "Office for Policing and Crime" (MOPAC) van de burgemeester. De Londense City heeft een eigen politiemacht, de Londense politie. De British Transport Police is verantwoordelijk voor de politiediensten op National Rail, London Underground, Docklands Light Railway en Tramlink Services. Een vierde politiemacht in Londen, het ministerie van Defensie, is over het algemeen niet betrokken bij de politie van het grote publiek.

De criminaliteitscijfers variëren sterk per gebied, variërend van delen met ernstige problemen tot onderdelen die als zeer veilig worden beschouwd. Tegenwoordig worden de criminaliteitscijfers op nationaal niveau beschikbaar gesteld op het niveau van de lokale autoriteiten en de beroepsorganisaties. In 2015 waren er 118 moorden, een stijging van 25,5% ten opzichte van 2014. Sinds 2000 heeft de politie op haar website gedetailleerde criminaliteitscijfers gepubliceerd, uitgesplitst naar categorie op het niveau van de borst en de wijk.

In Londen is het aantal geregistreerde misdrijven toegenomen, met name het aantal geweldsdelicten en moorden door middel van steekpenningen en andere middelen is toegenomen. Van begin 2018 tot medio april 2018 zijn er 50 moorden gepleegd. De bezuinigingen op de politie in Londen hebben hier waarschijnlijk toe bijgedragen, maar ook andere factoren spelen hierbij een rol.

Toepassingsgebied

Satellietbeeld van Londen in juni 2018

Londen, ook wel Greater Londen genoemd, is een van de negen regio's in Engeland en het topsegment dat het grootste deel van de metropolis van de stad bestrijkt. De kleine oude City van Londen in haar kern omvatte ooit de hele nederzetting, maar naarmate de stedelijke omgeving groeide, weerstond de Corporation of London pogingen om de stad te verenigen met haar voorsteden, waardoor "Londen" op verschillende manieren voor verschillende doeleinden werd gedefinieerd.

40 procent van Greater London valt onder de Londense poststad, waar "LONDON" deel uitmaakt van postadressen. De code van het telefoongebied van Londen (020) beslaat een groter gebied, gelijkend op Greater Londen, hoewel sommige buitenwijken zijn uitgesloten en sommige plaatsen net buiten zijn inbegrepen. De grens Greater London is op verschillende plaatsen afgestemd op de M25-snelweg.

De buitenstedelijke expansie wordt nu voorkomen door de Groene Belt van Metropolitan, hoewel het bebouwde gebied zich op plaatsen buiten de grens uitstrekt, wat leidt tot een apart afgebakend stadsgebied in Groot-Londen. Verder is dit de grote Londense forenriem. Greater London is voor bepaalde doeleinden opgesplitst in Inner London en Outer London. De stad wordt door de Thames in het noorden en het zuiden gesplitst, met een informeel centrum in Londen in het binnenland. De coördinaten van het nominale centrum van Londen, traditioneel beschouwd als het oorspronkelijke Eleanor Cross bij Charing Cross nabij de kruising van Trafalgar Square en Whitehall, zijn ongeveer 51°30′26″N 00°07′39″WL / 51.50722°NB 0,12750 W / 51.50722; -0,12750 . Het geografisch centrum van Londen ligt echter, op één definitie, in de Londense Borough of Lambeth, slechts 10,1 mijl ten noordoosten van het metrostation Lambeth North.

Status

In Londen hebben zowel de Londense City als de stad Westminster de status van stad en zijn zowel de Londense City als de rest van Greater London provincies voor het uitoefenen van een dienstverband. Het gebied Greater London omvat gebieden die deel uitmaken van de historische graafschappen Middlesex, Kent, Surrey, Essex en Hertfordshire. De status van Londen als hoofdstad van Engeland, en later het Verenigd Koninkrijk, is nooit officieel toegekend of bevestigd — bij wet of in schriftelijke vorm.

Het standpunt van het Verenigd Koninkrijk werd gevormd door een constitutioneel verdrag, waardoor zijn status als de facto hoofdstad deel uitmaakte van de ongecodificeerde grondwet van het Verenigd Koninkrijk. De hoofdstad van Engeland werd vanuit Winchester naar Londen overgebracht, toen het Paleis van Westminster zich in de 12e en 13e eeuw ontwikkelde tot permanente locatie van de koninklijke rechtbank, en daarmee de politieke hoofdstad van het land. Meer recentelijk is Greater Londen gedefinieerd als een regio in Engeland en in dit verband staat het bekend als Londen.

Topografie

Londen van Primrose Hill

Groot Londen omvat een totaal gebied van 1.583 vierkante kilometer (611 vierkante meter), een gebied met 7.172.036 inwoners in 2001 en een bevolkingsdichtheid van 4.542 inwoners per vierkante kilometer (11.760 km/m²). Het uitgebreide gebied dat bekend staat als de Londense Metropolitan Region of de Londense agglomeratie Metropolitan, omvat een totale oppervlakte van 8.382 vierkante kilometer (3.236 vierkante kilometer) met een bevolking van 13.709.000 inwoners en een bevolkingsdichtheid van 1.510 inwoners per vierkante kilometer (3.900 km/m ). Modern Londen staat op de Theems, het belangrijkste geografische gebied, een bevaarbare rivier die de stad van het zuidwesten naar het oosten kruist. De vallei van de Theems is een overstroomde vlakte omgeven door zachtjes rolende heuvels, waaronder het parlement Hill, Addington Hills en Primrose Hill. Historisch groeide Londen op op het laagste overbruggpunt op de Theems. De Theems waren ooit een veel bredere, ondiepe rivier met uitgestrekte moerasgebieden; bij hoog tij bereikte de kust vijf keer de huidige breedte .

Sinds het Victoriaanse tijdperk zijn de Theems op grote schaal in de ban gedaan, en veel van zijn Londense bijrivieren stromen nu ondergronds. De Theems zijn een getijdenrivier en Londen is kwetsbaar voor overstromingen. De dreiging is in de loop der tijd toegenomen als gevolg van een langzame maar voortdurende stijging van het hoge waterpeil door de trage kanteling van de Britse eilanden (in Schotland en Noord-Ierland en in het zuiden van Engeland, Wales en Ierland) als gevolg van de opleving van de postgletsjers.

In 1974 begon een decennium van werkzaamheden aan de bouw van de Theems Barrier in de Thames in Woolwich om deze bedreiging het hoofd te bieden. Hoewel de barrière naar verwachting tot ongeveer 2070 zal functioneren, worden er al concepten besproken voor de toekomstige uitbreiding of herziening ervan.

Klimaat

Londen heeft een gematigd oceaanklimaat (Köppen: Cfb ). De gegevens over de regenval worden in de stad bewaard sinds ten minste 1697, toen de gegevens bij Kew begonnen. Bij Kew is de grootste neerslag in één maand 7,4 inch (189 mm) in november 1755 en het minste 0 inch (0 mm) in zowel december 1788 als juli 1800. Mile End had ook 0 inch (0 mm) in april 1893. Het wetste jaar dat geregistreerd staat, is 1903, met een totale daling van 38,1 inch (969 mm) en het droogste is 1921, met een totale daling van 308 mm (12,1 inch). De gemiddelde jaarlijkse neerslag bedraagt ongeveer 600 mm, een waarde die lager is dan die van steden als Rome, Lissabon, New York en Sydney. Desondanks ontvangt Londen, ondanks zijn relatief lage jaarlijkse neerslag, nog steeds een grote hoeveelheid regenachtige dagen per jaar - 109,6 dagen op de drempel van 1 mm - Hoger dan of in ieder geval vergelijkbaar met de genoemde steden.

De temperatuur in Londen varieert van 38,1 °C (100,6 °F) bij Kew in augustus 2003 tot -21,1 °C (-6,0 °F). Op 3 januari 1740 werd echter een niet-officiële aflezing van -24 °C (-11 °F) gemeld. Omgekeerd was de hoogste niet-officiële temperatuur die ooit in het Verenigd Koninkrijk werd genoteerd in Londen tijdens de hittegolf van 1808. De temperatuur werd op 13 juli geregistreerd bij 105 °F (40,6 °C). Men gaat ervan uit dat deze temperatuur, indien deze juist is, een van de hoogste temperaturen van het millennium in het Verenigd Koninkrijk is. Men denkt dat dit slechts enkele dagen in 1513 en 1707 in elkaar had kunnen slaan. Sinds de registratie in Londen (voor het eerst in Greenwich in 1841), is de warmste maand in het record juli 1868, met een gemiddelde temperatuur van 22,5 °C (72,5 °F) in Greenwich, terwijl de koudste maand december 2010 is, met een gemiddelde temperatuur van -6,7 °C (19,9 °F) in Northolt . In Londen worden sinds 1692 gegevens over de luchtdruk bewaard. De hoogste druk die ooit is gemeld is 1.050 millibar (31 inHg) op 20 januari 2020, en de laagste is 945,8 millibar (27,93 inHg) op 25 december 1821.

De zomers zijn over het algemeen warm, soms heet. De gemiddelde juli in Londen is 24 °C (74 °F). Gemiddeld elk jaar heeft Londen 31 dagen boven 25 °C (77,0 °F) en 4,2 dagen boven 30,0 °C (86,0 °F) per jaar. Tijdens de Europese hittegolf van 2003 waren er 14 opeenvolgende dagen boven 30 °C (86,0 °F) en 2 opeenvolgende dagen bij temperaturen boven 38 °C (100 °F), wat tot honderden sterfgevallen als gevolg van hitte heeft geleid. In 1976 was er ook een eerdere spreuk van 15 opeenvolgende dagen boven 32,2 °C (90,0 °F), die ook veel aan hitte gerelateerde sterfgevallen veroorzaakte. Het vorige record was in augustus 1911 bij het station Greenwich 38 °C (100 °F). Met name in de zomer kan droogte soms ook een probleem zijn. Laatst in de zomer van 2018 en met veel droogte dan de gemiddelde omstandigheden in de periode mei-december. In het voorjaar van 1893 waren de meest opeenvolgende dagen zonder regen echter 73 dagen.

Winters zijn over het algemeen koel met weinig temperatuurvariatie. Zware sneeuw is zeldzaam, maar sneeuw gebeurt meestal ten minste eenmaal per winter. De lente en de herfst kunnen aangenaam zijn. Als grote stad heeft Londen een aanzienlijk stedelijk warmte-eiland-effect, waardoor het centrum van Londen bij een temperatuur van 5 °C (9 °F) warmer is dan de buitenwijken en voorsteden. Dit kun je hieronder zien wanneer je London Heathrow, 24 km ten westen van Londen, vergelijkt met het London Weather Center.

Districten

Het uitgestrekte stadsgebied van Londen wordt vaak beschreven met een set districtsnamen, zoals Mayfair, Southwark, Wembley en Whitechapel. Dit zijn ofwel informele benamingen, die de namen weergeven van dorpen die door de wildgroei zijn geabsorbeerd, of die vervangen worden door administratieve eenheden zoals de parochie of de voormalige wijken.

Deze namen zijn traditioneel nog steeds in gebruik, waarbij elk wordt verwezen naar een lokaal gebied met een eigen onderscheidend vermogen, maar zonder officiële grenzen. Sinds 1965 is Greater London verdeeld in 32 Londense wijken, naast de oude City of London. De Londense City is het belangrijkste financiële district en de Canarische Eilanden hebben zich onlangs ontwikkeld tot een nieuw financieel en commercieel knooppunt in de regio's van de DOCHTAD naar het oosten.

Het West End is het belangrijkste entertainment- en winkelgebied van Londen, dat toeristen aantrekt. West-Londen omvat dure woonwijken waar eigendommen voor tientallen miljoenen ponden kunnen verkopen. De gemiddelde prijs voor onroerend goed in Kensington en Chelsea bedraagt meer dan £2 miljoen, met een even hoge kostprijs in het grootste deel van het centrum van Londen.

Het East End is het gebied dat het dichtst bij de oorspronkelijke haven van Londen staat, dat bekend staat om zijn hoge immigrantenbevolking en om zijn feit dat het een van de armste gebieden in Londen is. Het omringende gebied Oost-Londen heeft een groot deel van de vroege industriële ontwikkeling van Londen meegemaakt; Op dit moment worden de brownfield sites in het hele gebied opnieuw ontwikkeld als onderdeel van de Thames Gateway, met inbegrip van de London Riverside and Lower Lea Valley, die werd ontwikkeld tot het Olympisch Park voor de Olympische Spelen en Paralympics van 2012.

Architectuur

The Tower of London, een middeleeuws kasteel, dat deels dateert van 1078

Trafalgar Square en zijn grondleggers, met Nelson's column rechts

De gebouwen van Londen zijn te divers om te worden gekenmerkt door een bepaalde architectonische stijl, deels vanwege hun verschillende leeftijden. Veel grote huizen en openbare gebouwen, zoals de nationale galerij, zijn gebouwd uit Portland-steen. Sommige wijken van de stad, met name de gebieden ten westen van het centrum, worden gekenmerkt door witte stucco of gevlekte gebouwen. Weinig structuren in het centrum van Londen dateerden van voor de Grote Brand van 1666, een paar sporen Romeinse resten, de Tower van Londen en een paar verspreide Tudor-overlevenden in de stad. Verder is er bijvoorbeeld het Hampton Court Palace uit de Tudor-periode, het oudste overlevende Tudor paleis in Engeland, gebouwd door kardinaal Thomas Wolsey c.1515.

Een deel van het gevarieerde architectonische erfgoed zijn de 17e-eeuwse kerken van Wren, neoklassieke financiële instellingen zoals de Royal Exchange en de Bank of England, tot de vroege 20e eeuw Old Bailey en de Barbican Estate van de jaren '60.

De stilgelegde, maar binnenkort te verjongen Battersea Power Station van 1939 door de rivier in het zuidwesten is een landsmerk, terwijl sommige spoorwegterminals uitstekende voorbeelden zijn van Victoriaanse architectuur, met name St. Pancras en Paddington. De dichtheid van Londen varieert, met een hoge werkgelegenheidsdichtheid in het centrale gebied en de Canarische Wharf, hoge woondichtheid in het binnenland van Londen en lagere dichtheid in Outer London.

Moderne stijlen, gecombineerd met historische stijlen; 30 St Mary Ax, ook bekend als "The Gherkin", torens boven St Andrew Undershaft.

Het Monument in de City of London geeft een beeld van het omringende gebied en herdenkt de grote brand in Londen, die in de buurt is ontstaan. Marble Arch en Wellington Arch, aan de noord- en zuidkant van Park Lane, hebben koninklijke connecties, net als de Albert Memorial en de Royal Albert Hall in Kensington. Nelson's Column is een nationaal erkend monument op het Trafalgar-plein, een van de brandpunten van het centrum van Londen. Oudere gebouwen zijn voornamelijk bakstenen, meestal de gele Londense aandelensteen of een warme oranje-rode variëteit, vaak versierd met karretjes en witte gipsplaten.

In de dichtbevolkte gebieden is het grootste deel van de concentratie afkomstig van gebouwen met een middelhoog en hoog stijgingspercentage. Londense skyscrapers, zoals 30 St Mary Ax, Tower 42, de Broadgate Tower en One Canada Square, bevinden zich voornamelijk in de twee financiële districten, de City of London en Canary Wharf. Op bepaalde plaatsen is de ontwikkeling van de hoogbouw beperkt als dit de beschermde standpunten van de kathedraal van St. Paul en andere historische gebouwen zou belemmeren. Desondanks zijn er een aantal grote wolkenkrabbers in het centrum van Londen (zie Tall-gebouwen in Londen), waaronder de Shard London Bridge, het grootste gebouw in het Verenigd Koninkrijk, met 95 verdiepingen.

Andere opmerkelijke moderne gebouwen zijn het stadhuis in Southwark met zijn karakteristieke ovale vorm, het Art Deco BBC Broadcasting House en de postmodernistische British Library in Somers Town/Kings Cross en No 1 Pluimvee van James Stirling. Wat vroeger de Millennium Dome was, van de Thames ten oosten van de Canarische Eilanden, is nu een amusementsgebouw genaamd de O2 Arena.

Cityscape

The Houses of Parliament and Elizabeth Tower on the right foreground, the London Eye on the left foreground en The Shard with Canary Wharf op de achtergrond; gezien in september 2014

Natuurlijke geschiedenis

De London Natural History Society suggereert dat Londen "een van de groenste steden ter wereld" is met meer dan 40 procent groene ruimte of open water. Zij wijzen erop dat daar 2000 bloeiende soorten zijn aangetroffen en dat de getijdennamen 120 vissoorten ondersteunen. Zij verklaren ook dat meer dan 60 soorten vogelnest in het centrum van Londen en dat hun leden 47 soorten vlinders, 1173 maanden en meer dan 270 soorten spin in de buurt van Londen hebben geregistreerd. De watergebieden in Londen ondersteunen nationaal belangrijke populaties van veel watervogels. Londen heeft 38 Sites of Special Scientific Interest (SSSI's), twee nationale natuurreservaten en 76 lokale natuurreservaten.

Amfibieën komen vaak voor in de hoofdstad, inclusief gladde newts die leven bij de Tate Modern, en gewone kikkers, gewone padden, palmpasjes en fantastische kreupeltjes. Aan de andere kant worden inheemse reptielen zoals traagheid, gangbare hagedissen, onkruidgrasslangen en adders meestal alleen gezien in Outer Londen.

Een vos op Ayres Street, Southwark, Zuid-Londen

Een van de inwoners van Londen zijn 10.000 rode vossen, zodat er nu 16 vossen zijn voor elke vierkante mijl (2,6 vierkante kilometer) van Londen. Deze stadsvossen zijn merkbaar ouder dan de neven van hun land, delen de troep met voetgangers en brengen cubs op in de achtertuin van mensen. Er zijn zelfs koeien binnengesluisd in het Parlement, waar men in een archiefkast in slaap is gevallen. Een andere ging in op het terrein van Buckingham Palace, die naar verluidt een aantal van de roze flamingos van koningin Elizabeth Elizabeth II zou doden. Over het algemeen, echter, lijken de vossen en de stadsvolken samen te komen. Uit een onderzoek in 2001 van de Londense Mammal Society bleek dat 80% van de 3.779 respondenten die zich vrijwillig hadden ingezet om een dagboek van tuinzoogdierbezoeken bij te houden, het leuk vonden om ze rond te hebben. Deze steekproef kan niet worden genomen om Londenaren als geheel te vertegenwoordigen.

Andere zoogdieren die in Greater London worden aangetroffen zijn egel, bruine rat, muizen, konijn, shrew, vole en grijze eekhoorn. In wilde gebieden in Outer London, zoals het Epping Forest, worden naast rode vos, grijze eekhoorn en egel ook veel verschillende zoogdieren aangetroffen, waaronder Europese hazen, dasjes, velg, oever- en watervogel, houtwit, muizen met gele hals, mole, shrew en onkruid. Er werd een dode otter gevonden op de Highway, in Wapping, ongeveer een mijl van de Tower Bridge, wat erop wijst dat ze zijn begonnen terug te bewegen nadat ze honderd jaar van de stad waren afwezig. Tien van de achttien vogelsoorten in Engeland zijn geregistreerd in het Epping Forest: Soprano, Nathusius' en gewone pipetten, noctule, serotine, barbastelle, Daubenton's, bruine oorten, natterer en Leisler's.

Een van de vreemde inzichten in Londen is een walvis in de Theems geweest, terwijl het BBC Two-programma "Natural World: Unnatural History of London" toont wilde duiven die de Londense Ondergrond gebruiken om rond de stad te komen, een zegel die vis van vissers uit Billingsgate Fish Market haalt, en vossen die "zitten" als ze worstjes krijgen.

Herds van rode en ondiepe herten roamen ook vrij in veel van Richmond en Bushy Park. Er wordt elke november en februari gecultiveerd om ervoor te zorgen dat de cijfers behouden blijven. Het is ook bekend dat er ondiepe herten worden uitgezet, die vaak voorkomen in beslagen ten noorden van het bos. Een zeldzame populatie van melanistische, zwarte braakherten wordt ook in de Deer Sanctuary bij Theydon Bois gehouden. Ook de herten van de Muntjac, die aan het begin van de twintigste eeuw uit de hertenparken zijn ontsnapt, bevinden zich in het bos. Terwijl Londenaren gewend zijn aan wilde dieren zoals vogels en vossen die de stad delen, zijn meer recentelijk stedelijke herten een regelmatig kenmerk geworden, en hele kuddes van wilde herten komen 's nachts in woongebieden om te profiteren van de groene ruimtes in Londen.

Populatiedichtheidskaart

Volgens de telling van 2011 zijn 2.998.264 mensen of 36,7% van de Londense bevolking in het buitenland geboren, waardoor Londen in absolute cijfers de op een na grootste immigrantenbevolking is, achter New York City. Ongeveer 69% van de in 2015 in Londen geboren kinderen had ten minste één in het buitenland geboren ouder. De tabel rechts toont de meest voorkomende geboortelanden van inwoners van Londen. Merk op dat een deel van de in Duitsland geboren bevolking op de 18e plaats Britse burgers zijn die geboren zijn uit ouders die in de Britse strijdkrachten in Duitsland werken.

Met de toenemende industrialisering groeide de Londense bevolking snel in de 19e en begin 20e eeuw, en het was een tijdje in de late 19e en begin 20e eeuw de dichtstbevolkte stad ter wereld. De bevolking bereikte een hoogtepunt van 8.615.245 in 1939 vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, maar was gedaald tot 7.192.091 op de volkstelling van 2001. De bevolking groeide echter met iets meer dan een miljoen tussen de tellingen van 2001 en 2011, tot 8.173.941 in de laatste telling.

Het ononderbroken stedelijke gebied in Londen reikt echter verder dan de grenzen van Greater London en was in 2011 thuis bij 9.787.426 mensen, terwijl het bredere metropolitane gebied een bevolking heeft van tussen de 12 en 14 miljoen mensen, afhankelijk van de gebruikte definitie. Volgens Eurostat is Londen de dichtstbevolkte stad en het grootstedelijk gebied van de Europese Unie en de op één na dichtstbevolkte stad van Europa. In de periode 1991-2001 kwamen in Londen netto 726.000 immigranten aan.

Het gebied beslaat een oppervlakte van 1.579 vierkante kilometer (610 vierkante meter). De bevolkingsdichtheid bedraagt 5,177 inwoners per vierkante kilometer (13,410 km/m²), meer dan tien keer zo groot als die van een andere Britse regio. Wat de bevolking betreft, is Londen de 19de grootste stad en de 18de grootste metropolitane regio.

Leeftijdsstructuur en gemiddelde leeftijd

Kinderen (jonger dan 14 jaar) vormen 21% van de bevolking in Outer Londen en 28% in Inner London; de leeftijdsgroep tussen 15 en 24 jaar bedraagt 12 % in zowel Buiten als Binnen Londen; de leeftijdsgroep tussen 25 en 44 jaar is 31 % in Outer London en 40 % in Inner London; die tussen 45 en 64 jaar oud respectievelijk 26 en 21 % in Outer en Inner London vormen; terwijl in Outer Londen de 65-plussers 13 procent zijn, maar in Inner London slechts 9 procent.

De gemiddelde leeftijd van Londen in 2017 is 36,5 jaar.

Etnische groepen

Londense kaarten waarop de procentuele verdeling van de geselecteerde races volgens de telling van 2011 is aangegeven

White British

Aziatisch Brits

Black British

Volgens het Office for National Statistics waren volgens de Census-schattingen van 2011 59,8% van de 8.173.941 inwoners van Londen wit, met 44,9% Witte Britten, 2,2% Witte Ieren, 0,1% zigeuner/Iers en 12,1% geclassificeerd als Andere White.

20,9 procent van de Londenaren is van Aziatische en gemengde Aziatische afkomst. 19,7 procent van de bevolking is volledig afkomstig uit Azië, met een gemengd Aziatisch erfgoed dat 1,2 procent van de bevolking omvat. Indiërs zijn goed voor 6,6 procent van de bevolking, gevolgd door Pakistanen en Bangladesh met elk 2,7 procent. De Chinese bevolking is goed voor 1,5 procent van de bevolking, met Arabieren die 1,3 procent uitmaken. Nog eens 4,9 % wordt ingedeeld als "Overige Azië".

15,6 procent van de Londense bevolking is van zwarte en gemengde afkomst. 13,3 % is volledig zwart, met een gemengd zwart erfgoed van 2,3 %. Zwarte Afrikanen zijn goed voor 7,0 procent van de Londense bevolking, met 4,2 procent in het Zwarte Caribisch gebied en 2,1 procent in het "Overige Zwarten". 5,0 procent is van gemengde ras.

Vanaf 2007 hadden zwarte en Aziatische kinderen ongeveer zes tot vier Witte Britse kinderen op staatsscholen in heel Londen. Op de volkstelling van 2011 was van de 1.624.768 inwoners van 0 tot 15 in Londen 46,4% wit, 19,8% Aziatisch, 19% zwart, 10,8% gemengd en 4% vertegenwoordigde een andere etnische groep. In januari 2005 beweerde een onderzoek naar de etnische en religieuze diversiteit in Londen dat er meer dan 300 talen gesproken werden in Londen en meer dan 50 niet-inheemse gemeenschappen met een bevolking van meer dan 10.000 inwoners. Uit cijfers van het Office for National Statistics blijkt dat de buitenlandse bevolking van Londen in 2010 2.650.000 (33%) bedroeg, tegen 1.630.000 in 1997.

Uit de volkstelling van 2011 bleek dat 36,7 procent van de Londense bevolking in Groot-Brittannië buiten het Verenigd Koninkrijk is geboren. Een deel van de Duitse bevolking zal waarschijnlijk Britse onderdanen zijn die geboren zijn uit ouders die in de Britse strijdkrachten in Duitsland werken. Uit schattingen van het Bureau voor nationale statistiek blijkt dat de vijf grootste buitenlandse groepen die in de periode juli 2009-juni 2010 in Londen wonen, de groepen waren die in India, Polen, de Republiek Ierland, Bangladesh en Nigeria zijn geboren.

Religie

Volgens de volkstelling van 2011 zijn de grootste religieuze groeperingen christenen (48,4%), gevolgd door christenen zonder religie (20,7%), moslims (12,4%), geen respons (8,5%), hindoes (5,0%), joden (1,8%), Sikhs (1,5%) cent), boeddhisten (1,0 %) en andere (0,6 %).

Londen is van oudsher christelijk en heeft een groot aantal kerken, met name in de Londense City. De bekende Sint-Paul-kathedraal in de stad en de Zuid-Amerikaanse kathedraal ten zuiden van de rivier zijn de administratieve centra van Anglica, terwijl de aartsbisschop van Canterbury, de belangrijkste bisschop van de Kerk van Engeland en de wereldgemeenschap van Anglica, zijn hoofdverblijfplaats heeft in het Lambeth-paleis in de Londense Borough of Lambeth.

Sint-Paul's kathedraal, de zetel van de bisschop van Londen

De BAPS Shri Swaminarayan Mandir Londen is de op één na grootste hindoe-tempel in Engeland en Europa.

Belangrijke nationale en koninklijke ceremonies worden gedeeld tussen St Paul's en Westminster Abbey. De Abbey mag niet verward worden met de nabijgelegen Westminster Cathedral, de grootste kathedraal van de rooms-katholieke kathedraal in Engeland en Wales. Ondanks de aanwezigheid van anglicaanse kerken is de waarneming binnen de Anglicaanse denominatie zeer laag. Volgens de statistieken van de Church of England gaat de aanwezigheid van kerken door op een lange, langzame en gestage daling.

In Londen wonen ook grote moslimgemeenschappen, hindoe, Sikh en Joodse gemeenschappen.

De Oost-Londense moskee in Tower Hamlets, die de moslims via luidsprekers, de Londense centrale moskee aan de rand van Regent's Park en de Baitul Futuh van de Ahmadiyya-moslimgemeenschap mag oproepen tot bidden. Na de olieramp hebben steeds meer rijke Arabische moslims in het Midden-Oosten zich in de buurt van Mayfair, Kensington en Knightsbridge in West-Londen gevestigd. Er zijn grote Bengalese moslimgemeenschappen in de oostelijke wijken van Tower Hamlets en Newham.

De grote hindoegemeenschappen bevinden zich in de noordwestelijke wijken van Harrow en Brent, waarvan de laatste tot 2006 de grootste hindoetempel van Europa was, Neasden Temple. In Londen wonen ook 44 hindoetempels, waaronder de BAPS Shri Swaminarayan Mandir London. Er zijn Sikh-gemeenschappen in Oost- en West-Londen, vooral in Zuid-Londen, waar een van de grootste Sikh-populaties en de grootste Sikh-tempel buiten India wonen.

De meeste Britse joden wonen in Londen, met belangrijke joodse gemeenschappen in Stamford Hill, Stanmore, Golders Green, Finchley, Hampstead, Hendon en Edgware in Noord-Londen. Bevis Marks Synagogue in de Londense City is gelieerd aan de historische Sephardic Jewish gemeenschap in Londen. Het is de enige synagoge in Europa die al meer dan 300 jaar ononderbroken geregelde diensten verricht. Stanmore and Canons Park Synagogue is het grootste lid van een enkele orthodoxe synagoge in heel Europa, die in 1998 de synagoge van Ilford (ook in Londen) heeft ingehaald. De gemeenschap heeft in 2006 het London Jewish Forum opgericht, als reactie op de toenemende betekenis van de gedecentraliseerde Londense regering.

Accent

Het accent van een 21e-eeuwse Londenaar varieert wijd; onder de 30 is er echter steeds meer sprake van een fusie van Cockney met een hele reeks etnische accenten, in het bijzonder het Caribisch gebied, die bijdragen tot de vorming van een accent met de naam Multicultural London English (MLE). Het andere veelgehoorde en uitgesproken accent is de RP (Received Pronunciation) in verschillende vormen, die vaak in de media en vele andere traditionele beroepen en daarbuiten te horen zijn, hoewel dit accent niet beperkt is tot Londen en Zuidoost-Engeland, en ook selectief kan worden gehoord in het gehele Verenigd Koninkrijk onder bepaalde sociale groepen. Sinds het begin van de eeuw komt het Cockney-dialect minder vaak voor in het East End en heeft het 'gemigreerd' naar het oosten van Havering en het graafschap Essex.

De City of London, een van de grootste financiële centra ter wereld

Het bruto regionaal product van Londen bedroeg in 2018 bijna 500 miljard pond, ongeveer een kwart van het bbp van het Verenigd Koninkrijk. Londen heeft vijf belangrijke bedrijfsdistricten: de stad Westminster, Canary Wharf, Camden & Islington en Lambeth & Southwark. Één manier om een idee van hun relatief belang te krijgen is relatieve hoeveelheden bureauruimte te bekijken: Groot Londen had 27 miljoen m² kantoorruimte in 2001, en de Stad bevat de meeste ruimte, met 8 miljoen m² kantoorruimte. Londen heeft enkele van de hoogste vastgoedprijzen ter wereld. Londen is de duurste kantoormarkt ter wereld voor de laatste drie jaar volgens het rapport van het wereldeigendomsdagblad (2015). Vanaf 2015 is het woningbezit in Londen $2,2 bln waard - dezelfde waarde als het jaarlijkse bbp van Brazilië. De stad heeft volgens het Bureau voor de nationale statistiek en het Europees Bureau voor de statistiek de hoogste prijzen voor onroerend goed in elke Europese stad. Gemiddeld bedraagt de prijs per vierkante meter in het centrum van Londen 24.252 euro (april 2014). Dit is hoger dan de vastgoedprijzen in andere Europese hoofdsteden van de G8; Berlijn € 3.306, Rome € 6.188 en Parijs € 11.229.

De City of London

De London Stock Exchange op het Paternoster Square en de Temple Bar

De Londense financiële sector is gevestigd in de City of London en de Canarische Wharf, de twee belangrijkste bedrijfsdistricten in Londen. Londen is een van de belangrijkste financiële centra van de wereld die van oudsher de belangrijkste locatie voor de internationale financiële wereld zijn. Londen nam de functie van belangrijk financieel centrum over kort na 1795, toen de Nederlandse Republiek voor de Napoleontische legers instortte. Voor veel bankiers die in Amsterdam zijn gevestigd (bijvoorbeeld Hope, Baring) was dit slechts de tijd om naar Londen te verhuizen. De financiële elite in Londen werd versterkt door een sterke joodse gemeenschap uit heel Europa die in staat was de meest geavanceerde financiële instrumenten uit de tijd te beheersen. Deze unieke concentratie van talenten versnelde de overgang van de commerciële revolutie naar de industriële revolutie. Tegen het einde van de 19e eeuw was Groot-Brittannië de rijkste van alle naties, en Londen een toonaangevend financieel centrum. Toch staat Londen vanaf 2016 boven de wereldranglijst op de Global Financial Centers Index (GFCI), en staat het op de tweede plaats in A.T. Kearney's Global Cities Index van 2018.

The view from Westminster Millennium Pier on the River Thames, december 2018

De grootste bedrijfstak van Londen is de financiële sector, en de financiële export van Londen levert een grote bijdrage aan de betalingsbalans van het Verenigd Koninkrijk. Tot medio 2007 waren er in Londen ongeveer 325.000 mensen werkzaam in financiële diensten. Londen heeft meer dan 480 overzeese banken, meer dan welke andere stad ter wereld ook. Het is ook 's werelds grootste valutahandelscentrum, dat volgens de BIB ongeveer 37 procent van het gemiddelde dagelijkse volume van 5,1 biljoen dollar vertegenwoordigt. Meer dan 85 procent (3,2 miljoen) van de beroepsbevolking van Groot-Brittannië werkt in de dienstensector. Door de prominente mondiale rol van Londen was de economie van Londen getroffen door de financiële crisis van 2007-2008. In 2010 heeft de stad zich echter hersteld; Er zijn nieuwe regelgevende bevoegdheden ingesteld, er is een nieuwe weg ingeslagen en de economische machtspositie van Londen is hersteld. Samen met het hoofdkantoor voor professionele dienstverlening is de City of London de thuisbasis van de Bank of England, de London Stock Exchange en de Lloyd's of London Insurance Market.

Meer dan de helft van de top 100 beursgenoteerde ondernemingen in het Verenigd Koninkrijk (de FTSE 100) en meer dan 100 van de 500 grootste ondernemingen in Europa hebben hun hoofdkantoor in Londen. Meer dan 70 procent van de FTSE 100 bevindt zich in het Londense metropolitane gebied en 75 procent van de Fortune 500-bedrijven heeft kantoren in Londen.

Media en technologie

De mediabedrijven zijn geconcentreerd in Londen en de media distributiesector is de op één na meest concurrerende sector in Londen. De BBC is een belangrijke werkgever, terwijl andere zenders ook hun hoofdkwartier in de stad hebben. Veel nationale kranten worden bewerkt in Londen. Londen is een groot winkelcentrum en had in 2010 de hoogste detailhandelsverkoop zonder voedsel van om het even welke stad ter wereld, met een totale uitgave van rond de 64,2 miljard pond. De haven van Londen is de op één na grootste haven in het Verenigd Koninkrijk, waar jaarlijks 45 miljoen ton vracht wordt vervoerd.

Een groeiend aantal technologiebedrijven zijn gevestigd in Londen, met name in East London Tech City, ook wel bekend als Silicon Roundabout. In april 2014 was de stad een van de eersten die een geoTLD kreeg. In februari 2014 stond Londen op de lijst van 2014/2015 van FDi Magazine als de Europese stad van de toekomst.

De gas- en elektriciteitsdistributienetwerken die de torens, kabels en druksystemen die energie leveren aan consumenten in de hele stad beheren en exploiteren, worden beheerd door National Grid plc, SGN en UK Power Networks.

Toerisme

Het British Museum

De nationale galerie

Londen is een van de belangrijkste toeristische bestemmingen ter wereld en werd in 2015 met meer dan 65 miljoen bezoeken de meest bezochte stad ter wereld. Het is ook de hoogste stad ter wereld met grensoverschrijdende bezoekersgeld, die in 2015 op 20,23 miljard dollar werd geschat. Toerisme is een van de belangrijkste industrieën in Londen, waar in 2003 350.000 voltijdwerkers werkzaam waren en de stad goed is voor 54% van alle inkomende bezoekersuitgaven in het Verenigd Koninkrijk. Vanaf 2016 was Londen de wereldtopbestemming van de stad zoals gerangschikt door TripAdvisor-gebruikers.

In 2015 waren de meest bezochte attracties in het Verenigd Koninkrijk allemaal in Londen. De tien meest bezochte attracties waren: (met bezoeken per locatie)

1. Het British Museum: 6 820 686
2. De nationale galerij: 5 908 254
3. Het Natuurhistorisch Museum (South Kensington): 5 284 023
4. Het centrum van Southbank: 5 102 883
5. Tate Modern: 4 712 581
6. Het Victoria- en Albert-museum (Zuid-Kensington): 3 432 325
7. Het Wetenschapsmuseum: 3 356 212
8. Somerset House: 3 235 104
9. The Tower of London: 2 785 249
10. De National Portrait Gallery: 2 145 486

Het aantal hotelkamers in Londen in 2015 bedroeg 138.769 en zal naar verwachting in de loop van de jaren toenemen.

Reizen in Greater Londen per modus van 1997 tot 2018

Zwarte Londense taxi

Het vervoer is een van de vier belangrijkste beleidsterreinen van de burgemeester van Londen, maar de financiële controle van de burgemeester strekt zich niet uit tot het spoorwegnet over langere afstand dat Londen binnenkomt. In 2007 nam hij de verantwoordelijkheid op zich voor een aantal lokale lijnen, die nu het Londense Overground-netwerk vormen, waardoor de bestaande verantwoordelijkheid voor de Londense ondergrond, trams en bussen werd vergroot. Het openbaarvervoernetwerk wordt beheerd door Transport for London (TfL).

De lijnen die de Londense metro vormden, evenals trams en bussen, maakten deel uit van een geïntegreerd vervoerssysteem in 1933, toen de London Passenger Transport Board of London Transport werd opgericht. Transport for London is nu de wettelijke vennootschap die verantwoordelijk is voor de meeste aspecten van het vervoerssysteem in Greater London en wordt geleid door een raad van bestuur en een commissaris die door de burgemeester van Londen is benoemd.

Luchtvaart

De luchthaven van Londen Heathrow is de drukste luchthaven in Europa en de op een na drukste ter wereld voor het internationale passagiersverkeer. (Terminal 5C wordt afgebeeld)

Londen is een belangrijke internationale luchtverkeershub met het drukste stadsluchtruim ter wereld. Acht luchthavens gebruiken het woord Londen in hun naam, maar de meeste verkeersstromen gaan door zes van deze. Daarnaast zijn er nog verschillende andere luchthavens die ook Londen bedienen, en die zich voornamelijk bezighouden met algemene luchtvaartvluchten.

• London Heathrow Airport, in Hillingdon, West Londen, was jarenlang de drukste luchthaven ter wereld voor internationaal verkeer en is het belangrijkste knooppunt van de nationale luchtvaartmaatschappij British Airways. In maart 2008 werd de vijfde terminal geopend. In 2014 kreeg Dubai van Heathrow de leidende positie op het gebied van internationaal passagiersvervoer.
• De luchthaven van Londen Gatwick, ten zuiden van Londen in West Sussex, verwerkt vluchten naar meer bestemmingen dan enige andere luchthaven in het Verenigd Koninkrijk en is de belangrijkste basis van easyJet, de grootste luchtvaartmaatschappij van het Verenigd Koninkrijk naar aantal passagiers.
• De luchthaven van Londen Stansted, ten noordoosten van Londen in Essex, heeft vluchten die het grootste aantal Europese bestemmingen van elke luchthaven in het Verenigd Koninkrijk bedienen en is de belangrijkste basis van Ryanair, de grootste internationale luchtvaartmaatschappij ter wereld van een aantal internationale passagiers.
• De luchthaven Londen Luton ten noorden van Londen in Bedfordshire wordt door verschillende begrotingsmaatschappijen gebruikt voor korte-afstandsvluchten.
• De luchthaven van Londen City, de meest centrale luchthaven en de luchthaven met de kortste baan, in Newham, Oost-Londen, is gericht op zakenreizigers, met een mix van lijnvluchten met korte afstanden voor volledige dienstverlening en een groot aantal zakenvluchten.
• London Southend Airport, ten oosten van Londen in Essex, is een kleinere, regionale luchthaven die korte-afstandsvluchten verzorgt op een beperkt, maar groeiend aantal luchtvaartmaatschappijen. In 2017 maakten internationale passagiers meer dan 95 procent uit van het totaal in Southend, het hoogste percentage van de luchthaven in Londen.

Rail

Ondergrond en DLR

De Londense metro is 's werelds oudste en op twee na langste systeem voor snelle doorgeleiding.

De Londense ondergrond, algemeen aangeduid als de buis, is het oudste en derde langste metro systeem ter wereld. Het systeem bedient 270 stations en is samengesteld uit verschillende particuliere ondernemingen, waaronder de eerste ondergrondse elektriciteitslijn ter wereld, de City- en de South London Railway. Het dateert van 1863.

Dagelijks worden er meer dan vier miljoen reizen gemaakt op het ondergrondse netwerk, meer dan één miljard per jaar. Een investeringsprogramma probeert de congestie terug te dringen en de betrouwbaarheid te verbeteren, waaronder 6,5 miljard pond (7,7 miljard euro) die vóór de Olympische Spelen van 2012 is uitgegeven. De Docklands Light Railway (DLR), die in 1987 werd geopend, is een tweede, meer lokaal metro-systeem dat gebruik maakt van kleinere en lichtere tramvoertuigen die de Docklands, Greenwich en Lewisham bedienen.

voorstedelijk

Er zijn meer dan 360 treinstations in de Londense Travelcard Zones op een uitgebreid voorstedelijk spoorwegnet boven de grond. Met name Zuid-Londen heeft een hoge concentratie van spoorwegen, omdat het minder ondergrondse lijnen heeft. De meeste spoorlijnen eindigen in het centrum van Londen en rijden op achttien eindstations, met uitzondering van de Thameslink-treinen die Bedford in het noorden en Brighton in het zuiden via de luchthavens van Luton en Gatwick met elkaar verbinden. Londen beschikt over het drukste station van Groot-Brittannië per aantal passagiers - Waterloo, waar jaarlijks meer dan 184 miljoen mensen het interchange station complex (waaronder het Waterloo East station) gebruiken. Clapham Junction is het drukste station in Europa door het aantal treinen dat passeert.

Gezien de behoefte aan meer spoorwegcapaciteit in Londen zal Crossrail naar verwachting in 2021 worden geopend. Het zal een nieuwe spoorlijn zijn die oostelijk naar het westen door Londen en naar de Thuisprovincies loopt met een tak naar de luchthaven van Heathrow. Het is het grootste bouwproject van Europa, met een geraamde kostprijs van 15 miljard pond.

Interlokale en internationale

St. Pancras International is de belangrijkste terminal voor snelle Eurostar- en High Speed 1-diensten, alsook voor forensische, voorstedelijke Thameslink- en interlokaal Oost-Midlands-spoorwegdiensten.

Londen is het centrum van het nationale spoorwegnet, waar 70 procent van de treinreizen in Londen begint of eindigt. Net als de voorstadsspoordiensten zijn er ook regionale en interstedelijke treinen die vanuit verschillende terminals in het centrum van de stad Londen met de rest van Groot-Brittannië verbinden, waaronder Birmingham, Bristol, Cambridge, Cardiff, Chester, Derby, Holyhead (voor Dublin), Edinburgh, Exeter, Glasgow, Leeds, Liverpool, Nottingham, Manchester, Newcastle upon Tyne, Norwich, Lezen, Sheffield, York.

In de 20e eeuw werden enkele internationale spoorwegdiensten naar het Europese vasteland geëxploiteerd als boottreinen, zoals de Admiraal de Ruijter naar Amsterdam en de nachtveerboot naar Parijs en Brussel. Door de opening van de Kanaaltunnel in 1994 werd Londen rechtstreeks verbonden met het spoorwegnet op het vasteland, waardoor de Eurostar-diensten konden beginnen. Sedert 2007 zijn de hogesnelheidstreinen Sint Pancras International met Lille, Calais, Parijs, Disneyland Paris, Brussel, Amsterdam en andere Europese toeristische bestemmingen via de hogesnelheidslijn 1 en de Kanaaltunnel. De eerste binnenlandse hogesnelheidstreinen begonnen in juni 2009 tussen Kent en Londen. Er zijn plannen voor een tweede hogesnelheidslijn tussen Londen en de Midlands, Noordwest-Engeland en Yorkshire.

Vracht

Hoewel het vrachtvervoer per spoor in vergelijking met de hoogte ver achterblijft, worden ook aanzienlijke hoeveelheden goederen per spoor naar en vanuit Londen vervoerd; hoofdzakelijk bouwmaterialen en afval van stortplaatsen. Als belangrijk knooppunt van het Britse spoorwegnet vervoeren de Londense sporen ook grote hoeveelheden vracht voor de andere regio's, zoals containervracht uit de Kanaaltunnel en de Kanaalhavens in het Engels, en kernafval voor opwerking in Sellafield.

Bussen, touringcars en trams

Een rode dubbeldeksbus.

Het busnetwerk van Londen werkt 24 uur per dag, met ongeveer 8.500 bussen, meer dan 700 busroutes en ongeveer 19.500 bushaltes. In 2013 telde het netwerk meer dan 2 miljard forenreizen per jaar, meer dan de ondergrond. Jaarlijks wordt ongeveer 850 miljoen pond aan inkomsten besteed. Londen heeft het grootste rolstoeltoegankelijke netwerk ter wereld en werd vanaf het derde kwartaal van 2007 toegankelijker voor slechthorenden en slechtzienden, omdat er audiovisuele aankondigingen werden ingevoerd.

Het busknooppunt in Londen is het Victoria Coach-station, een Art Deco-gebouw dat in 1932 werd geopend. Het busstation werd aanvankelijk geleid door een groep touringcarondernemingen onder de naam London Coastal Coaches; in 1970 waren de dienst en het station echter opgenomen in de nationalisatie van de busdiensten van het land , die deel uitmaakten van de National Bus Company . In 1988 werd het busstation gekocht door London Transport, dat toen Transport for London werd. Victoria Coach Station heeft wekelijks meer dan 200.000 passagiers en biedt diensten aan in het Verenigd Koninkrijk en Europa.

Londen heeft een modern tramnetwerk, bekend als Tramlink, gecentreerd op Croydon in Zuid-Londen. Het netwerk heeft 39 haltes en vier routes, en vervoerde 28 miljoen mensen in 2013. Sinds juni 2008 is Tramlink volledig in handen van Transport for London.

Kabelauto

De eerste en tot nu toe enige kabelauto van Londen is de Emiraten Air Line, die in juni 2012 opende. De kabelauto passeert de Theems en verbindt Greenwich Peninsula met de Royal Docks in het oosten van de stad. Het systeem is geïntegreerd in het kaartverkoopsysteem van de Oyster Card in Londen, hoewel er speciale tarieven in rekening worden gebracht. Het kostte 60 miljoen pond om te bouwen en vervoert elke dag meer dan 3.500 passagiers. Net als bij het fietsenverhuursysteem voor de fietsen van Santander Cycles wordt de kabelauto gesponsord door de luchtvaartmaatschappij Emiraten voor een periode van 10 jaar.

Fietsen

Santander Cycle Hire nabij Victoria in Central London

In de Greater London Area gebruiken dagelijks ongeveer 650.000 mensen een fiets. Maar op een totale bevolking van ongeveer 8,8 miljoen, betekent dit dat ongeveer 7% van de Londense bevolking op een gemiddelde dag een fiets gebruikt. Dit relatief lage percentage fietsengebruikers kan het gevolg zijn van de geringe investeringen voor fietsen in Londen van ongeveer 110 miljoen pond per jaar, wat neerkomt op ongeveer 12 pond per persoon, wat vergeleken kan worden met 22 pond in Nederland.

Fietsen is een steeds populairder manier geworden om rond Londen te komen. De invoering van een fietsenverhuurregeling in juli 2010 was succesvol en over het algemeen goed ontvangen.

Haven- en rivierboten

De haven van Londen, die ooit de grootste ter wereld is, is nu slechts de op één na grootste haven in het Verenigd Koninkrijk, waar vanaf 2009 jaarlijks 45 miljoen ton vracht wordt vervoerd. Het grootste deel van deze vracht passeert de haven van Tilbury, buiten de grens van Greater London.

Londen heeft rivierbootdiensten op de Thames, bekend als Thames Clippers, die zowel forensenbootdiensten als toeristische bootdiensten aanbiedt. Deze lopen elke 20 minuten tussen Embankment Pier en North Greenwich Pier. De Woolwich-veerboot, met elk jaar 2,5 miljoen passagiers, is een frequente verbinding tussen de Noord- en Zuid-Cirkelroutes.

Wegen

Hoewel het merendeel van de reizen in het centrum van Londen wordt gemaakt door het openbaar vervoer, is autoreizen in de voorsteden gewoon. De binnenringweg (rond het centrum van de stad), de noordelijke en zuidelijke cirkelwegen (net binnen de buitenwijken) en de buitenste orbitale autoweg (de M25, net buiten het bebouwde gebied op de meeste plaatsen) omringen de stad en worden doorgesneden door een aantal drukke radiale trajecten, maar slechts weinig autosnelwegen dringen door in het binnenland van Londen. In de jaren zestig van de vorige eeuw werd een plan opgesteld voor een uitgebreid netwerk van autosnelwegen in de hele stad (het "Ringways Plan"), maar dit plan werd in het begin van de jaren zeventig grotendeels geannuleerd. De M25 is de op één na langste ringweg in Europa met een lengte van 117 mi (188 km). De A1 en M1 verbinden Londen met Leeds, en Newcastle en Edinburgh.

Londen is berucht om zijn verkeerscongestie; in 2009 werd de gemiddelde snelheid van een auto in het spitsuur geregistreerd op 10 , 6 mph ( 17 , 1 km/h ) .

In 2003 werd een congestieheffing ingevoerd om het verkeersvolume in het stadscentrum te verminderen. Op een paar uitzonderingen na moeten automobilisten betalen om te rijden in een welomschreven zone die een groot deel van het centrum van Londen omvat. Motoristen die in de afgebakende zone wonen, kunnen een zeer beperkte seizoenspas kopen. De Londense regering verwachtte aanvankelijk dat de congestieheffingszone de dagelijkse piekperiode voor gebruikers van ondergronds- en busdiensten zou verhogen, het wegverkeer zou verminderen, de verkeerssnelheden zou verhogen en de wachtrijen zou verminderen; de toename van het aantal personenauto ' s heeft deze verwachtingen echter beïnvloed . In de loop van een aantal jaren werd het gemiddelde aantal auto's dat het centrum van Londen op een weekdag binnenkwam, teruggebracht van 195.000 tot 125.000 auto's - een vermindering met 35 procent van het aantal auto's per dag.

Tertiair onderwijs

Imperial College London, een universiteit voor technisch onderzoek in South Kensington

Zie ook: Lijst van universiteiten en hogescholen in Londen

Londen is een belangrijk mondiaal centrum voor hoger onderwijs en onderzoek en heeft de grootste concentratie van instellingen voor hoger onderwijs in Europa. Volgens de QS World University Rankings 2015/16 heeft Londen de grootste concentratie topuniversiteiten ter wereld en is de internationale studentenpopulatie van ongeveer 110.000 groter dan elke andere stad ter wereld. Een rapport uit 2014 van PricewaterhouseCoopers noemde Londen de mondiale hoofdstad van het hoger onderwijs.

King's College London, opgericht door Royal Charter in 1829, is een van de oprichters van de Universiteit van Londen

Een aantal van de grootste onderwijsinstellingen ter wereld zijn gevestigd in Londen. In de QS World University Rankings 2014/15 staat Imperial College London op de ranglijst van de gezamenlijke seconde ter wereld, University College London (UCL) op de vijfde plaats en King's College London (KCL) op de 16de plaats. De London School of Economics is omschreven als 's werelds toonaangevende instelling voor sociale wetenschappen voor onderwijs en onderzoek. De Londense Business School wordt beschouwd als een van de toonaangevende zakelijke scholen ter wereld en in 2015 werd het MBA-programma door de Financial Times op de tweede plaats in de wereld gezet. In de stad wonen ook drie van 's werelds top tien podiumkunsten-scholen (zoals gerangschikt in de 2020 QS World University Rankings): het Royal College of Music (2e in de wereld), de Royal Academy of Music (4e rang) en de Guildhall School of Music and Drama (6e rang).

Met 178.735 studenten in Londen en ongeveer 48.000 aan de Universiteit van Londen Worldwide, is de federale Universiteit van Londen de grootste contactuniversiteit in het Verenigd Koninkrijk. Het omvat vijf veelzijdige universiteiten - City, King's College London, Queen Mary, Royal Holloway en UCL - en een aantal kleinere en meer gespecialiseerde instellingen zoals Birkbeck, het Courtauld Institute of Art, Goldsmiths, de London Business School, de London School of Economics, de London School of Hygiene & Tropical Medicine, de Royal Academy of Music, de Central School of Speech and Drama het Royal Veterinary College en de School of Oriental and African Studies. Leden van de Universiteit van Londen hebben hun eigen toelatingsprocedures en de meesten geven hun eigen diploma's.

Een aantal universiteiten in Londen vallen buiten het Londense systeem van de Universiteit van Londen, waaronder Brunel University, Imperial College London, Kingston University, London Metropolitan University, University of East London, University of West London, University of Westminster, London South Bank University, Middlesex University, en University of the Arts London (de grootste universiteit voor kunst, design, mode, communicatie en de podiumkunsten in Europa). Daarnaast zijn er drie internationale universiteiten in Londen - Regent's University London, Richmond, The American International University in London en Schiller International University.

De voorgevel van het Royal College of Music

In Londen wonen vijf grote medische scholen: Barts and The London School of Medicine and Dentistry (onderdeel van Queen Mary), King's College London School of Medicine (de grootste medische school in Europa), Imperial College School of Medicine, UCL Medical School en St George's, Universiteit van Londen, en ze hebben veel aangesloten onderwijsziekenhuizen. Het is ook een belangrijk centrum voor biomedisch onderzoek, en drie van de acht academische centra voor gezondheidswetenschappen in het Verenigd Koninkrijk zijn gevestigd in de stad Imperial College Healthcare, King's Health Partners en UCL Partners (het grootste centrum in Europa). Bovendien zijn veel biomedische en biotechnologische spin-bedrijven uit deze onderzoeksinstellingen gevestigd rond de stad, vooral in White City.

Er zijn een aantal bedrijfsscholen in Londen, waaronder de London School of Business and Finance, Cass Business School (onderdeel van City University London), Hult International Business School, ESCP Europe, European Business School London, Imperial College Business School, de London Business School en de UCL School of Management. In Londen wonen ook veel gespecialiseerde instellingen voor kunstonderwijs, waaronder de Academie voor levende en geregistreerde kunsten, de Centrale School voor ballet, LAMDA, het Londense College voor eigentijdse kunsten (LCCA), de London Contemeigedual Dance School, het National Centre for Circus Arts, RADA, de Rambert School of Ballet and Contemedance, het Royal College of Art and Trinity Laban.

Basisonderwijs en voortgezet onderwijs

Het merendeel van de basisscholen, middelbare scholen en hogescholen in Londen wordt gecontroleerd door de Londense wijken of anderszins door de overheid gefinancierd; Voornaamste voorbeelden zijn Ashbourne College, Bethnal Green Academy, Brampton Manor Academy, City and Islington College, City of Westminster College, David Game College, Ealing, Hammersmith en West London College, Leyton Zesde Form College, London Academy of Excellence, Tower Hamlets College en Newham Collegiate Six Form Center. Er zijn ook een aantal particuliere scholen en hogescholen in Londen, een aantal oude en beroemde scholen, zoals City of London School, Harrow, St Paul's School, Haberdashers' Aske's Boys School, University College, The John Lyon School, Highgate School en Westminster School.

Vrijetijdsbesteding en amusement

Piccadilly Circus

Vrijetijdsbesteding is een belangrijk onderdeel van de Londense economie, met een rapport uit 2003 dat een kwart van de gehele Britse vrijetijdsbesteding aan Londen toekent op 25,6 evenementen per 1000 mensen. Wereldwijd behoort de stad tot de grote vier modehoofdsteden van de wereld. Volgens officiële statistieken is Londen het derde drukste filmproductiecentrum ter wereld, presenteert ze meer live comedy dan elke andere stad, en heeft ze het grootste theaterpubliek van elke stad ter wereld.

Harrods in Knightsbridge

In de Londense City van Westminster ligt het entertainmentdistrict West End op het Leicester Square, waar Londense filmpremiers en wereldfilmpremiers worden gehouden, en Piccadilly Circus, met zijn enorme elektronische advertenties. Het Londense theaterdistrict is hier, net als veel bioscopen, bars, clubs en restaurants, waaronder het Chinatown district van de stad (in Soho), en in het oosten is Covent Garden, een gebied waar speciale winkels zijn gevestigd. De stad is het huis van Andrew Lloyd Webber, wiens muzikale figuren sinds het einde van de 20e eeuw het theater van het West-Eind domineerden. De Royal Ballet van het Verenigd Koninkrijk, de Engelse National Ballet, de Royal Opera en de Engelse National Opera zijn gevestigd in Londen en treden op in het Royal Opera House, het London Coliseum, het theater van Sadler's Wells, en de Royal Albert Hall, en reizen het land.

Scene of the annual Notting Hill Carnival, 2014

Islington's 1 mijl (1,6 km) lange Upper Street, die noordwaarts uitstrekt van Angel, heeft meer bars en restaurants dan elke andere straat in het Verenigd Koninkrijk. Het drukste winkelgebied in Europa is Oxford Street, een winkelstraat van bijna 1 mijl (1,6 km) lang, waardoor het de langste winkelstraat in het Verenigd Koninkrijk is. Oxford Street is de thuisbasis van een groot aantal winkels en warenhuizen, waaronder de wereldberoemde Selfridges-supermarkt. Knightsbridge, waar de even beroemde Harrods warenhuis woont, ligt in het zuidwesten.

In Londen wonen onder andere ontwerpers Vivienne Westwood, Galliano, Stella McCartney, Manolo Blahnik en Jimmy Choo; De bekende kunst- en modescholen maken het tot een internationaal modecentrum naast Parijs, Milaan en New York City. Londen biedt een grote verscheidenheid aan keuken als gevolg van zijn etnisch verschillende bevolkingsgroep. Gastronomische centra zijn onder meer de Bengaalse restaurants van Brick Lane en de Chinese restaurants van Chinatown.

Shakespeare's Globe is een moderne wederopbouw van het Globe Theater aan de zuidkust van de Theems.

Er zijn verschillende jaarlijkse evenementen, te beginnen met de relatief nieuwe nieuwjaarsparade, een vuurwerkvertoning op het Londense Oog; de op één na grootste straatpartij ter wereld, de Notting Hill Carnival, wordt elk jaar gehouden op de late August Bank Holiday. Traditionele parades zijn onder meer de Lord Mayor's Show van november, een eeuwenoude gebeurtenis ter ere van de jaarlijkse benoeming van een nieuwe burgemeester van de Londense stad met een processie langs de straten van de stad, en de Trooping the Color van juni, een formele militaire brigade die wordt uitgevoerd door regimes van het Gemenebest en Britse legers om de officiële verjaardag van de koningin te vieren. De Boishakhi Mela is een Bengali nieuwjaarsfestival dat wordt gevierd door de Britse Bengalese gemeenschap. Het is het grootste Aziatische open-air festival in Europa. Na de Notting Hill Carnival is het het op één na grootste straatfestival in het Verenigd Koninkrijk dat meer dan 80.000 bezoekers uit het hele land aantrekt.

Literatuur, film en televisie

Sherlock Holmes Museum in Baker Street, met nummer 221B

Londen is het kader geweest voor veel literatuurwerken. De pelgrims in Geoffrey Chaucer's late 14e-eeuwse Canterbury Tales zijn opgezet voor Canterbury uit Londen - met name uit de Tabard in Southwark. William Shakespeare bracht een groot deel van zijn leven in Londen door en woonde daar; Zijn hedendaagse Ben Jonson was daar ook gevestigd, en een deel van zijn werk, met name zijn toneelstuk The Alchemist, werd in de stad geplaatst. Een Journal of the Plague Year (1722) van Daniel Defoe is een fictionalisering van de gebeurtenissen van de Grote Plague van 1665.

De literaire centra van Londen zijn traditioneel hilly Hampstead en (sinds het begin van de 20e eeuw) Bloomsbury. Schrijvers die nauw verbonden zijn met de stad zijn de diarist Samuel Pepys, genoteerd voor zijn ooggetuigenverslag van de Grote Vuur; Charles Dickens, wiens vertegenwoordiging van een neusachtige, grimmige Londense straatvegers en zakkenrollers een grote invloed heeft gehad op het beeld van het vroege Victoriaanse Londen; en Virginia Woolf, beschouwd als een van de meest moderne literaire figuren van de 20e eeuw. Later belangrijke plaatjes van Londen uit de 19e en vroege 20e eeuw zijn Dickens' romans, en Arthur Conan Doyle's Sherlock Holmes verhalen. Van belang is ook de kalender van de Londense zeesoenen van Letitia Elizabeth Landon (1834). Moderne schrijvers die door de stad worden beïnvloed, zijn onder meer Peter Ackroyd, auteur van een "biografie" van Londen, en Iain Sinclair, die in het genre van de psychogeografie schrijft.

Keats House, waar Keats zijn Ode schreef aan een Nightingale. Het dorp Hampstead is historisch gezien een literair centrum in Londen geweest.

Londen heeft een belangrijke rol gespeeld in de filmindustrie. Tot de grote studio's in of aan de grens met Londen behoren Twickenham, Ealing, Shepperton, Pinewood, Elstree en Borehamwood, en een speciale gemeenschap voor effecten en postproductie, die in Soho is gecentreerd. De actieve Films van de Titel hebben zijn hoofdkwartier in Londen. Londen is het toneel voor films als Oliver Twist (1948), Scrooge (1951), Peter Pan (1953), The 101 Dalmatians (1961), My Fair Lady (1964), Mary Poppins (196 4), Blowup (1966), The Long Good Vrijdag (1980), The Great Mouse Detective (1986), Notting Hill (1999), Love Eigenlijk (2003), V For Vendetta (2005), Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street (2008) en The King's Speech (2010). Tot de belangrijkste spelers en filmmakers uit Londen behoren: Charlie Chaplin, Alfred Hitchcock, Michael Caine, Helen Mirren, Gary Oldman, Christopher Nolan, Jude Law, Benedict Cumberbatch, Tom Hardy, Keira Knachtley en Daniel Day-Lewis. Vanaf 2008 hebben de British Academy Film Awards plaatsgevonden in het Royal Opera House. Londen is een belangrijk centrum voor televisieproductie, met studio's zoals BBC Television Center, The Fountain Studios en The London Studios. Veel televisieprogramma's zijn in Londen opgezet, waaronder de populaire tv-soap opera EastEnders, die sinds 1985 door de BBC wordt uitgezonden.

Musea, kunstgalerijen en bibliotheken

Luchtfoto van Albertopolis. Albert Memorial, Royal Albert Hall en Royal College of Art zijn bovenaan zichtbaar; Victoria en Albert Museum en Natuurhistorisch Museum aan de onderkant; Imperial College, Royal College of Music, en Science Museum daartussenin.

In Londen wonen veel musea, galerijen en andere instellingen, waarvan er vele gratis zijn en belangrijke toeristische attracties zijn, en een onderzoeksrol spelen. Het eerste hiervan dat in 1753 werd opgericht, was het British Museum in Bloomsbury. Oorspronkelijk bevat het museum oudheidshalve antiquiteiten, natuurhistorische specimens, en de nationale bibliotheek, nu heeft het 7 miljoen artefacten uit de hele wereld. In 1824 werd de Nationale Galerij opgericht om de Britse nationale collectie westers schilderijen te huisvesten; dit neemt nu een prominente plaats in op het Trafalgar-plein.

De British Library is een van de grootste bibliotheken ter wereld en de nationale bibliotheek van het Verenigd Koninkrijk. Er zijn veel andere onderzoeksbibliotheken, waaronder de Wellcome Library en Dana Center, en universiteitsbibliotheken, waaronder de British Library of Political and Economic Science bij LSE, de Central Library bij Imperial, de Maughan Library bij King en de Senate House Libraries aan de Universiteit van Londen.

In de laatste helft van de 19e eeuw werd de landingsplaats Zuid-Kensington ontwikkeld als "Albertopolis", een culturele en wetenschappelijke achtergrond. Er zijn drie grote nationale musea: het Victoria and Albert Museum (voor de toegepaste kunsten), het Natuurhistorisch Museum en het Wetenschapsmuseum. De National Portrait Gallery is in 1856 opgericht om afbeeldingen van figuren uit de Britse geschiedenis te bevatten; de bedrijven van het bedrijf vormen nu de meest uitgebreide collectie portretten ter wereld . De nationale galerij van Britse kunst is in Tate Britain, die oorspronkelijk in 1897 als bijlage bij de National Gallery werd opgericht. De Tate Gallery, zoals voorheen bekend, werd ook een belangrijk centrum voor moderne kunst; in 2000 werd deze collectie verplaatst naar Tate Modern , een nieuwe galerij in de voormalige Bankside Power Station , die werd gebouwd door het in Bazel gevestigde architectuurbedrijf Herzog & de Meuron .

Muziek

Londen is een van de belangrijkste klassieke en populaire muziekhoofdsteden van de wereld, waar grote muziekondernemingen zoals Universal Music Group International en Warner Music Group, alsook talloze muziekgroepen, muzikanten en professionals uit de sector hun plaats vinden. In de stad wonen ook veel orkesten en concertzalen, zoals het Barbican Arts Center (hoofdbasis van het Londense symfonieorkest en het Londense symfoniechorus), het Cadogan Hall (Royal Philharmonic Orchestra) en het Royal Albert Hall (The Proms). De twee belangrijkste operahuizen in Londen zijn het Royal Opera House en het London Coliseum. Het grootste pijporgaan van het Verenigd Koninkrijk bevindt zich in de Royal Albert Hall. Andere belangrijke instrumenten zijn de kathedralen en de grote kerken. Verscheidene conservatoires zijn in de stad: Royal Academy of Music, Royal College of Music, Guildhall School of Music en Drama en Trinity Laban.

Londen heeft een groot aantal ontmoetingsplaatsen voor rock- en popconcerten, waaronder 's werelds drukste binnenplaats, The O2 Arena en Wembley Arena, evenals vele middelgrote ontmoetingen, zoals Brixton Academy, de Hammersmith Apollo en het Bush Empire van Shepherd. In Londen worden verschillende muziekfestivals gehouden, waaronder het Wireless Festival, South West Four, Lovebox en de British Summer Time van Hyde Park. De stad is thuis in de oorspronkelijke Hard Rock Cafe en de Abbey Road Studios, waar The Beatles veel van hun hits opnamen. In de jaren '60, '70 en '80, musici en groepen als Elton John, Pink Floyd, Cliff Richard, David Bowie, Koningin, The Kinks, The Rolling Stones, The Who, Eric Clapton, Led Zeppelin, The Small Faces, Iron Maiden, Fleetwood Mac, Elvis stello, Cat Stevens, The Police, The Cure, Madness, The Jam, Ultravox, Spandau Ballet, Culture Club, Dusty Springfield, Phil Collins, Rod Stewart, Adam Ant, Status Quo en Sade hebben hun geluid afgeleid van de straten en ritmes van Londen.

Londen speelde een belangrijke rol bij de ontwikkeling van punkmuziek, met figuren als de Sex Pistols, The Clash en Vivienne Westwood allemaal in de stad. Recentere artiesten die uit de Londense muziekscene naar voren komen, zijn onder meer George Michael's Wham!, Kate Bush, Seal, de Pet Shop Boys, Bananarama, Siouxsie en de Banshees, Bush, de Spice Girls, Jamiroquai, Blur, McFly, The Prodigy, Gorillaz, Bloc Party, Mumford & Sons, Coldplay, Amy Wly Inhouse, Adele, Sam Smith, Ed Sheeran, Paloma Faith, Ellie Goulding, One Direction en Florence en the Machine. Londen is ook een centrum voor stadsmuziek. Met name de genres UK garage, drum en bass, dubstep en grime ontwikkelden zich in de stad van de buitenlandse genres van hip hop en reggae, naast de lokale trommel en baars. Muziekstation BBC Radio 1Xtra is opgezet om de opkomst van lokale hedendaagse muziek in de steden in Londen en in de rest van het Verenigd Koninkrijk te ondersteunen.

• De Royal Albert Hall presenteert concerten en muzikale evenementen.

• Abbey Road Studios, 3 Abbey Road, St John's Wood, Stad Westminster

Parken en open ruimten

Volgens een rapport uit 2013 van de City of London Corporation is Londen de "groenste stad" in Europa met 35.000 hectare openbare parken, bossen en tuinen. De grootste parken in het centrale gebied van Londen zijn drie van de acht Royal Parks, namelijk Hyde Park en zijn buren Kensington Gardens in het westen, en Regent's Park in het noorden. Met name Hyde Park is populair bij de sport en soms ook bij open-luchtconcerten. Regent's Park bevat de Londense dierentuin, de oudste wetenschappelijke dierentuin ter wereld, en ligt in de buurt van het Madame Tussauds Wax Museum. Primrose Hill, vlak bij het noorden van Regent's Park, is op 78 m een populaire plek om de skyline van de stad te bekijken.

Dicht bij Hyde Park zijn kleinere Royal Parks, Green Park en St. James's Park. Een aantal grote parken liggen buiten het stadscentrum, waaronder Hampstead Heath en de resterende Royal Parks of Greenwich Park naar het zuidoosten en Bushy Park en Richmond Park (het grootste) naar het zuidwesten, Hampton Court Park is ook een koninklijk park, maar omdat het een paleis bevat, wordt het beheerd door het historische Royal Paleis, in tegenstelling tot de acht Royal Parks.

Dicht bij Richmond Park is Kew Gardens, de grootste collectie levende planten ter wereld. In 2003 werden de tuinen op de UNESCO-lijst van Werelderfgoedgebieden geplaatst. Er zijn ook parken die worden beheerd door de Londense gemeenten aan de borst, waaronder het Victoria Park in het East End en het Battersea Park in het centrum. Er bestaan ook meer informele, semi-natuurlijke open ruimtes, waaronder de Hampstead Heath van 320 hectare (790 hectare) in Noord-Londen en het Epping Forest, dat 2.476 hectare (6.118 hectare) beslaat in het oosten. Beide worden gecontroleerd door de City of London Corporation. In Hampstead Heath is Kenwood House opgenomen, een voormalig staatshuis en een populaire locatie in de zomermaanden, waar klassieke muzikale concerten door het meer worden vastgehouden, waardoor elk weekend duizenden mensen worden aangetrokken om van muziek, scenery en vuurwerk te genieten.

Het Epping Forest is een populaire locatie voor verschillende activiteiten buitenshuis, zoals het fietsen van de bergen, lopen, paardrijden, golf, angling en oriëntatie.

Lopen

Walken is een populaire recreatieve activiteit in Londen. Gebieden die voorzien in lopen zijn onder meer Wimbledon Common, Epping Forest, Hampton Court Park, Hampstead Heath, de acht Royal Parks, kanalen en afgedankte spoorwegen. De toegang tot kanalen en rivieren is de laatste tijd verbeterd, waaronder de aanleg van het Thames-pad, waarvan ongeveer 45 km in Groot-Londen en het Wandle Trail; deze loopt 12 mijl (19 km) door Zuid-Londen langs de rivier de Wandle, een driehoek van de rivier de Theems.

Er zijn ook andere wegen over lange afstanden gecreëerd, die groene ruimtes met elkaar verbinden, zoals de Capital Ring, de Green Chain Walk, London Outer Orbital Path ("Loop"), Jubilee Walkway, Lea Valley Walk en de Diana, Prinses of Wales Memorial Walk.

• Luchtfoto van Hyde Park en Kensington Gardens

• Het St. James's Park-meer met het Londense oog op afstand

• De Wandle, Carshalton, in de Londense Borough of Sutton

Londen heeft driemaal de Olympische zomerspelen georganiseerd: in 1908, 1948 en 2012, waardoor het de eerste stad is die de moderne Spelen driemaal organiseert. De stad was ook de gastheer van de British Empire Games in 1934. In 2017 organiseerde Londen voor het eerst het wereldkampioenschap atletiek in Athletiek.

De populairste sport in Londen is voetbal en er zijn zes clubs in de Engelse Premier League sinds het seizoen 2020-21: Arsenal, Chelsea, Crystal Palace, Fulham, Tottenham Hotspur en West Ham United. Andere professionele teams in Londen zijn Queens Park Rangers, Brentford, Millwall, Charlton Athletic, AFC Wimbledon, Leyton Orient, Barnet, Sutton United, Bromley en Dagenham & Redbridge.

Vanaf 1924 was het oorspronkelijke Wembley Stadium de thuisbasis van het Engelse nationale voetbalteam. Het was de finale van de FIFA-wereldbeker uit 1966, waarbij Engeland West-Duitsland versloeg, en fungeerde als de plaats voor de finale van de voetbalbeker en de finale van de rugbycompetitie-competitie. Het nieuwe Wembley Stadium dient precies dezelfde doelen en heeft een capaciteit van 90.000.

Twee Aviva Premiership rugby-vakbondeteams zijn gevestigd in Londen, Saracens en Harlequins. London Scottish, London Welsh and London Irish play in the RFU Cup club and other rugby union clubs in de stad including Richmond F.C., Rosslyn Park F.C., Westcombe Park R.F.C. en Blackheath F.C. Het Twickenham Stadium in het zuidwesten van Londen biedt huiswedstrijden voor het Engelse team van de Britse nationale rugby-vakbond en heeft een capaciteit van 82.000 nu de nieuwe zuidstandaard is voltooid.

Terwijl rugbyligging populairder is in het noorden van Engeland, zijn er twee professionele rugbyclubs in Londen - de Londense Broncos in het tweede deel van het RFL-kampioenschap, die spelen bij de Trailfinders Sports Ground in West Ealing, en het derde niveau League 1-team, de London Skolars uit Wood Green, Haringey.

Een van de bekendste jaarlijkse sportwedstrijden in Londen is het Wimbledon Tennis-kampioenschap, gehouden bij de All England Club in de zuidwestelijke voorstad van Wimbledon. Het is eind juni tot begin juli het oudste tennistoernooi ter wereld, en wordt algemeen gezien als het prestigigst.

Londen heeft twee testcricketgronden, Lord's (woonplaats van Middlesex C.C.C.) in St. John's Wood en de Oval (woonplaats van Surrey C.C.C.) in Kennington. Lord's heeft vier finales van het WK Cricket georganiseerd, en staat bekend als het Huis van Cricket. Andere belangrijke evenementen zijn de jaarlijkse massale deelname aan de Londense marathon, waar ongeveer 35.000 mensen proberen een 26,2 mijl (42,2 km) route rond de stad te volgen, en de Universitaire Boat Race op de Theems van Putney tot Mortlake.

• Wembley Stadium, de thuisbasis van het Engelse voetbalteam, heeft een capaciteit van 90.000 mensen. Het is het grootste stadion van het Verenigd Koninkrijk.

• Twickenham, de thuisbasis van het Engelse rugby-team, heeft een capaciteit van 82.000, 's werelds grootste rugbystadion.

• Center Court in Wimbledon. Voor het eerst gespeeld in 1877, is het kampioenschap het oudste tennistoernooi ter wereld.